Benliğimizi korumaya çalıştığımız her an özgürlüğümüzü kirletirken,
bir hiç uğruna şehvetle yolumuzu kaybediyoruz..
Yaşanılası en ağır hüznü maskesinde taşır insan..
Kaybetmekten korktuğum gibi azalıyorum..
Yağmur altında, bir küvetin başına uzanıyoruz..
O kadar umutsuz, o kadar yarana kadınım ki..
Meşru kılınan maskelerimizi yeniden kuşanıyoruz..
Mert Caner
Efsane yazı be!
YanıtlaSil