Benliğimizi korumaya çalıştığımız her an özgürlüğümüzü kirletirken, bir hiç uğruna şehvetle yolumuzu kaybediyoruz.. Yaşanılası en ağır hüznü maskesinde taşır insan.. Kaybetmekten korktuğum gibi azalıyorum.. Yağmur altında, bir küvetin başına uzanıyoruz.. O kadar umutsuz, o kadar yarana kadınım ki.. Meşru kılınan maskelerimizi yeniden kuşanıyoruz..
1 Yorumlar
Efsane yazı be!
YanıtlaSilYorumlarınızı bekliyorum!